|
Stobrawski Park
Krajobrazowy
Powstanie Stobrawskiego Parku Krajobrazowego 28 września 1999 roku było zwieńczeniem wieloletnich starań opolskiego środowiska naukowego oraz osób związanych z ochroną przyrody. Park powstał na fragmencie wyznaczonego wcześniej obszaru chronionego krajobrazu "Lasy Stobrawsko -
Turawskie". Jego powierzchnia wynosi ponad 52,5 tys. ha. Park położony jest w dorzeczu Stobrawy, Budkowiczanki i
Brynicy. Na południu granica parku opiera się o rzekę Odrę (przecina ją jedynie w okolicach Mikolina i w dolinie Nysy Kłodzkiej). To właśnie w dolinach rzek znajdują się najcenniejsze przyrodniczo fragmenty parku. Są to położone wzdłuż Odry tereny lasów grądowych, łęgowych, podmokłych łąk oraz porośnięte roślinnością wodną i bagienną
starorzecza. Unikatowość tego miejsca związana jest z okresowym zalewaniem przez wodę w obrębie wałów przeciwpowodziowych (na polderach). Również cenne są doliny pozostałych rzek będące mozaiką łąk, pól, zadrzewień, kęp krzewów oraz sieci kanałów melioracyjnych. Razem z kompleksami stawów hodowlanych są ostoją dla wielu gatunków zwierząt (głównie ptaków) i roślin.
Obszar Stobrawskiego Parku Krajobrazowego obfituje w chronione i rzadkie gatunki roślin. Do tej pory stwierdzono występowanie 34 gatunków prawnie chronionych, spośród których do najciekawszych należą między innymi długosz królewski, rosiczka okrągłolistna, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, kilka gatunków storczyków oraz rośliny wodne, jak kotewka orzech wodny czy paproć salwinia pływająca.
Dominującym typem zbiorowisk roślinnych na terenie parku są zbiorowiska leśne. Największą powierzchnię zajmują bory sosnowe.
Łasy liściaste występują na niewielkiej przestrzeni głównie w dolinie Odry, Stobrawy i
Smortawy. Spotkać tu można przede wszystkim grądy, a także łęgi: jesionowo - olszowe, jesionowo - wiązowe oraz bardzo rzadki i cenny przyrodniczo łęg wierzbowo - topolowy. Ponadto w okolicach Rybnej i Popielowa występuje
ols, a w okolicach Lubszy żyzna buczyna niżowa.
Bardzo ciekawe są również zbiorowiska wodne Stobrawskiego Parku Krajobrazowego spośród których najbardziej warte zachowania są zbiorowiska z kotewką orzechem wodnym, salwinią pływającą i okrężnicą bagienną.
Teren parku krajobrazowego pod względem faunistycznym zdecydowanie wyróżnia się spośród innych cennych przyrodniczo obszarów województwa opolskiego. Szczególne znaczenie mają położone na jego terenie doliny rzeczne. Związane z nimi łąki, starorzecza i lasy liściaste są miejscem występowania wielu gatunków zwierząt, które gdzie indziej stają się coraz rzadsze.
Na łąkach możemy spotkać derkacze, czajki, bociany białe oraz polujące kanie rude i czarne. Wiosną w trakcie przelotów pojawiają się tu stada gęsi i żurawie.
W nadrzecznych zaroślach gnieżdżą się dziwonie i remizy budujące wiszące gniazda. Gniazda te można z łatwością dostrzec szczególnie zimą. Zimą Odra jest miejscem przebywania stad kaczek takich jak krzyżówki, nurogęsi, gągoły i
bielaczki. Na zimujące ptaki wodne polują bieliki, przesiadujące często blisko rzeki. Na rzekach przez cały rok występują zimorodki. Starorzecza zamieszkują ważki, zaskrońce i liczne płazy.
Bogaty jest świat ptaków zamieszkujących lasy Stobrawskiego Parku Krajobrazowego. Najwięcej gatunków można spotkać w grądach nadodrzańskich. Żyją tu dzięcioły zielone, zielonosiwe i średnie, muchołówki białoszyje i małe, a z ptaków drapieżnych
trzmielojady. Na całym terenie parku można spotkać bociany czarne i żurawie oraz rzadkie orliki krzykliwe.
Na wyróżnienie zasługują liczne na terenię parku kompleksy stawów rybnych z gnieżdżącymi się tam perkozami, bąkami, gęgawami, kaczkami i łyskami. Stawy są miejscem regularnego występowania bielika i rybołowa oraz czapli siwej i czapli białej. Z większych ssaków w parku żyją samy, jelenie, dziki, lisy, borsuki, kuny. Wyjątkowym gościem bywa łoś.
|
|
Kolarska Majówka PTTK
