Karkonosze | Masyw Ślęży | Rudawy Janowickie | G.Opawskie |
G. Stołowe | G. Wałbrzyskie | G. Kamienne | |
G. Bardzkie | G. Sowie | Masyw Śnieżnika | MAPKA |
Proponowany rodzaj wycieczek: ze względu na
odległość wielodniowe.
Dojazd: autobus, połączenie koleją do
Szklarskiej Poręby lub Jeleniej Góry (dalej autobusem).
Obiekty szczególnie warte polecenia: Śnieżka
i inne szczyty, miejscowości Szklarska Poręba, Karpacz,
wodospady Szklarki i Kamieńczyk.
Opis: Karkonosze są najwyższym masywem górskim
Sudetów. Rozciągaj się od Przełęczy Szklarskiej na zach. po
przełęcze Kowarską i Okraj na wschodzie. Najwyższe szczyty:
Śnieżka, 1602 m, Wielki Szyszak, 1509 m (w pasmie głównym),
Studničná hora, 1554 m, Luční hora, 1547 m (w pasmie południowym).
Szczyty Karkonoszy mają charakterystyczne kopulaste kształty (rozległa
powierzchnia zrównania). Są pokryte rumowiskiem skalnym.
Osobliwością rzeźby Karkonoszy są liczne skałki granitowe o
fantazyjnych kształtach (np. Końskie Łby, Pielgrzymy, Słonecznik)
oraz cyrki lodowcowe, zwykle wypełnione wodą (jez. Mały i
Wielki Staw). Główne pasmo Karkonoszy (graniczne) jest
zbudowane z granitów (intruzja w orogenezie hercyńskiej), a
pasmo po stronie czeskiej - z gnejsów i łupków krystalicznych
sfałdowanych w orogenezie kaledońskiej. Oba pasma łączą się
w masywie Śnieżki, zbudowanej ze skał metamorficznych.
Karkonosze posiadają gęstą sieć rzeczna - na stokach północnych
dopływy Bobru, z południowych wypływa Łaba i Úpa. Występuje
piętrowy układ roślinności: w reglu dolnym (do ok. 1000 m)
niegdyś lasy świerkowe i bukowe, obecnie drzewostany świerkowe,
w reglu górnym (do ok. 1250 m) - zwarte lasy świerkowe, powyżej
(do ok. 1500 m) - piętro kosodrzewiny i hal. Ponad górną
granicą lasu, niekiedy także w obszarze regla górnego, występują
torfowiska wysokie. Wyższe partie Karkonoszy (od ok. 600-1000 m)
podlegają ochronie w Karkonoskim Parku Narodowym (utworzony 1959),
graniczącym od południa z czeskim parkiem narodowym. W
ostatnich latach zauważa się obumieranie lasów w obrębie
Karkonoszy (rozszerzanie się skutków klęski ekol. z G.
Izerskich). Sieć szlaków pieszych jest gęsta, a na Kopę pod
Śnieżką i Szrenicę można wjechać wyciągi krzesełkowe.
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe.
Dojazd: autobus, od 2000r nie dojeżdża pociąg.
Obiekty szczególnie warte polecenia: szczyt Ślęży,
rzeźby kultowe, skansen w Będkowicach
Opis: Masyw Ślęży jest najwyższą częścią
Przedgórza Sudeckiego. Zbudowany jest z odpornych skał
krystalicznych (granitów i gabra), otoczonych skałami
metamorficznymi. Tworzy zwarty masyw, wznoszący się do 718 m n.p.m.
i ponad 500 m nad przylegającą z północnego wschodu Równinę
Wrocławską. W części szczytowej Ślęży występują
rumowiska skalne. Na południu znajduje się niższe pasmo Raduni
(570 m n.p.m.), na zachodzie - Wzgórza Kiełczyńskie (461 m n.p.m.).
Większość obszaru pokrywają iglaste (głównie świerk) i
mieszane lasy. U północnego podnóża leży miasto Sobótka. Dużą
część regionu obejmuje Ślężański Park Krajobrazowy.
Ślęża (Ślęż, Sobótka) to najwyższy szczyt Masywu Ślęży,
na Przedgórzu Sudeckim, na południowy zachód od Wrocławia.
Wysokość 718 m n.p.m. Ślęża ma kształt rozległego stożka
zbudowanego ze skał granitowo-amfibolowo-gabrowych pokrytych
lasem mieszanym, świerkowo-jaworowym. U podnóża kamieniołomy
granitu i kopalnia magnezytu. Na szczycie maszt radiowo-telewizyjny,
schronisko PTTK i wieża widokowa z panoramą Sudetów i Niziny
Śląskiej oraz rezerwat krajobrazowy Góra Sobótka o
powierzchni 141,4 ha, utworzony w 1954. Liczne trasy turystyczne.
Proponowany rodzaj wycieczek: dwudniowe lub dłuższe.
Dojazd: autobus, dobre połączenie kolejowe.
Obiekty szczególnie warte polecenia: Góry
Sokole, liczne skałki, ruiny zamku Bolczów.
Rudawy Janowickie to pasmo górskie położone między
doliną Bobru a przełeczą Kowarską. Najwyższym wzniesieniem
jest Skalnik o wysokości 945 m npm. Góry porośnięte są lasem
regla dolnego a najwyższe części regla górnego - głównie świerki.
Atrakcją turystyczną są liczne skałki takie jak Lwia Góra,
Fajka, Skalny Most, Piec. W północnej części znajdują się
ruiny zamku Bolczów.
Góry Sokole leżą w Sudetach Zachodnich.
Są one częścią Rudaw Janowickich. Jest to grupa 6 granitowych
wzgórz między Potokiem Karpnickim a Bobrem. Najwyższymi
szczytami są Krzyżna Góra 654 m npm i Sokolik 642 m npm.
Wybitną malowniczość zawdzięczają góry granitowym skałkom.
Jest to teren wspinaczkowy dla skałkowiczów z Dolnego Śląska
i nie tylko.
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe
Dojazd: autobus, linia kolejowa obecnie zamknięta.
Obiekty szczególnie warte polecenia: Biskupia
Kopa, miejscowości Pokrzywna i Jarnołtówek.
Opis: Góry Opawskie
są najdalej na wschód leżącą częścią Sudetów. W większości
leżą po stronie czeskiej. Najwyższym szczytem po stronie
polskiej jest Biskupia Kopa (890 m npm) górująca nad całą
Ziemią Opolską. Zbudowane są głównie z osadowych skał karbońskich.
Porasta je las mieszany i świerkowy. W kierunku północnym od
Biskupiej Kopy rozpościera się wzniesienie Lasu Prudnickiego, a
na północnym wschodzie trójgarb głuchołaskiej Góry Parkowej
i to już wszystko - raptem 30 km2 polskich Gór Opawskich.
Obszar ten jest jednak wyjątkowo wdzięcznym terenem dla
turystycznych i krajoznawczych penetracji. Głównymi
miejscowosciami turystycznymi są Głuchołazy, Jarnołtówek i
Pokrzywna.
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe i
wielodniowe.
Dojazd: autobus.
Obiekty szczególnie warte polecenia: Szczeliniec
Wielki, Błędne Skałki, Wielkie Torfowisko Batorowskie, Fort
Karola.
Opis: Jedno z najpiękniejszych
i najatrakcyjniejszych pasm górskich w Polsce, w obrębie których
znajduje się Park Narodowy Gór Stołowych. Jest to jedyny w
Polsce przykład gór płytowych, zbudowanych z górnokredowych
piaskowców, leżących w dwóch głównych poziomach. Stanowiły
one dno morza, które zostało wypiętrzone na wysokość
kilkuset metrów w wyniku ruchów górotwórczych. Pomiędzy nimi
występują pokłady nieprzepuszczalnych margli. Na skutek erozji
przyroda wyrzeźbiła w skałach piaskowca fantastyczne formy
skalne tworzące zespoły, stanowiące najwyższej klasy atrakcje
krajoznawcze.
Góry Stołowe widziane z odległości kilkunastu kilometrów mają
charakter płaskiego stołu (stąd nazwa) o pionowych krawędziach
opadających niekiedy 300 m w dół, w kierunku Kotliny Kłodzkiej
i dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej.
Z wyrównanego niższego poziomu Gór Stołowych wyrastają 4
zasadnicze masywy skalne. Najwyższym jest Szczeliniec Wielki (919
m n.p.m.). Na szczyt prowadzi droga zbudowana z 682 kamiennych
stopni. Ogromny labirynt pośród wspaniałych form skalnych
posiadających nazwy utworzone od swoich charakterystycznych
kształtów, oraz kilka punktów widokowych, skąd przy dobrej
widoczności zobaczyć można całą Ziemię Kłodzką, oraz
pasmo Sudetów wraz z Karkonoszami.
Błędne Skały - niepowtarzalny labirynt obejmujący grzbiet
Skalniaka (915 m n.p.m.), pomiędzy wypłukanymi przez wodę i
powietrze kilkumetrową warstwą skał piaskowca. Powstałe bloki
skalne na powierzchni 21 ha tworzą kilkusetmetrową trasę
turystyczną o niepowtarzalnym uroku, którą zwiedzając często
dosłownie przeciskamy się pomiędzy skałami wąskimi
szczelinami.
W górach Stołowych znajduje Wielkie Torfowisko Batorowskie (rezerwat
ścisły) na obszarze ok. 40 ha. Na torfowisku tym rosną rzadkie
gatunki roślin: widłak torfowy, wierzba brzozolistna i lapońska,
rosiczka, wrzosiec bagienny. Powstało ono w niższym poziomie Gór
Stołowych na podłożu nieprzepuszczalnych margli.
Przez obszar Gór Stołowych prowadzi droga "Stu Zakrętów"
prowadząca z Radkowa do Kudowy Zdr. Jadąc tą szosą mamy możliwość
zobaczyć mnóstwo ciekawych form skalnych, z których
najbardziej charakterystyczne są tzw. Grzyby Skalne. Są to
grzyby, młoty, maczugi, baszty itp. wyrzeźbione ze skał w
wyniku erozji.
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe i
wielodniowe.
Dojazd: dobre połączenie koleją.
Obiekty szczególnie warte polecenia: Zamek Książ,
szczyt Chełmca.
Opis: W skład Gór Wałbrzyskich wchodzą: Masyw
Trójgarbu i Krąglaka, Kopuła Chełmca, Góry Czarne, Wyżyna
Jabłowska. Od zachodu graniczą z Górami Kaczawskimi i Rudawami
Janowickimi, od południowego zachodu z Górami Kamiennymi i
Kotliną Kamiennogórską, od południowego wschodu z Górami
Sowimi, a od północy przechodzą w Pogórze Wałbrzyskie.Zbudowane
są z osadów karbońskich (szarogłazy, zlepieńce, piaskowce i
iłołupki), poprzecinanych licznymi żyłami ryolitów i melafirów
pochodzenia wulkanicznego. G. Wabrzyskie porośnięte są lasami
mieszanymi. Najwyższym szczytem Gór Wałbrzyskich jest Chełmiec
(869 m n.p.m.) - będący świadectwem dawnego wulkanizmu.
Krajobrazowo są to góry bardzo urozmaicone - o wyraźnych stożkowych
ukształtowaniach powstałych na skutek wzmożonej działalności
wulkanicznej.
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe i
wielodniowe.
Dojazd: autobus, kolej.
Obiekty szczególnie warte polecenia: szczyty,
schronisko Andrzejówka.
Opis: W skład Gór Kamiennych wchodzą: Góry
Krucze, Czarny Las, Masyw Lesistej i Dzikowca, Góry Suche.
Graniczą od zachodu z Kotliną Kamiennogórską, od wschodu z
Obniżeniem Noworudzkim, od północy z Górami Wałbrzyskimi, południowa
część stanowi granicę państwa. Zbudowane są ze skał
wylewnych. Występują tu melafiry i porfiry, których miąższość
przekracza 1500 m. Krajobraz Gór Kamiennych kształtują stożki
szczytów stromo wypiętrzone. Najwyższym szczytem jest Waligóra
(936 m n.p.m.)
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe.
Dojazd: autobus, dobre połączenie kolejowe do
Barda.
Obiekty szczególnie warte polecenia: Bardo Śląskie,
góra Kalwaria.
Opis: Najdalej na wschód
wysunięte pasmo Sudetów Środkowych. Ciągną się one od Przełęczy
Srebrnej na północnym-zachodzie po Przełęcz Kłodzką na południowym-wschodzie.
Całe pasmo o powierzchni około 200 km kw. jest podzielone na
dwie części przełomem Nysy Kłodzkiej tzw. Przełomem
Bardzkim, w którym tworzy pięć meandrów. Jest to przełom
antecedentny tzn. starszy niż góry. Przełom Nysy dzieli to
pasmo na część wschodnią i zachodnią. Grzbiet zachodni ma
kształt szerokiego, niezbyt wysokiego masywu.
Najwyższą kulminację stanowi Słup (667 m n.p.m.). Grzbiet
wschodni jest wyższy i ma kształt pojedynczego, ostro
zarysowanego pasma z kulminacją najwyższej w Górach Bardzkich
- Kłodzkiej Góry (765 m n.p.m.) i Ostrej Góry (751 m n.p.m.).
Budowa geologiczna Gór Bardzkich jest bardzo zróżnicowana.
Występują tu zlepieńce, piaskowce i łupki. Poszczególne
formacje skalne pochodzą z różnych epok: kambryjskiej,
sylurskiej i dolnokarbońskiej. Skomplikowana budowa znajduje
odzwierciedlenie w urozmaiconej rzeźbie terenu. Zbocza pocięte
są licznymi, głębokimi dolinkami, a poszczególne szczyty wyraźnie
zaznaczają się w linii grzbietowej.
Proponowany rodzaj wycieczek: jednodniowe i
wielodniowe.
Dojazd: wyłącznie autobusem.
Obiekty szczególnie warte polecenia: szczyt
Wielka Sowa (1015m npm), zamek Grodno, Jezioro Bystrzyckie.
Opis: G. Sowie stanowią okazały masyw górski o
dł ok. 25 km. Ciągną się od doliny Bystrzycy na zach.po Przeł.
Srebrną na pd.wsch., która oddziela je od G.Bardzkich, stanowiących
ich przedłużenie. Wyraźny w tym miejscu uskok brzeżny,
stanowi granicę z Przedgórzem Sudeckim. G.Sowie są najstarszym
masywem górskim całych Sudetów. Prawie w całości zbudowane są
z archaicznych gnejsów liczacyzh 2,5 mln. lat. O ich wielu świadczą
formy rzeżb terenu. G. Sowie mają charakter mało zróżnicowanego,
zwartego bloku o wyruwnanej wierzchowinie i podcięty zboczach,
od którego odchodzą liczne boczne, krótkie grzbiety
pooddzielane dolinami potoków. Wyższe partie porasta gęsty
las, głównie świerkowy z domieszka buka. W całym masywie można
wyróżnić cztery części składowe oddzielone od siebie przełączami.
Proponowany rodzaj wycieczek: ze względu na
odległość wielodniowe.
Dojazd: autobusem, dojazd kolejom jest bardzo uciążliwy
i około 15 km trzeba pokonać PKS-em do Międzygórza.
Obiekty szczególnie warte polecenia: Jaskinia
Niedźwiedzia, szczyt Śnieżnika (1425 m npm), ogród bajek w Międzygórzu,
Wodospad Wilczki.
Opis: Masyw Śnieżnika jest drugą co do wysokości
grupą polskich Sudetów po Karkonoszach. Rozciąga się od Przeł.
Miedzyleskiej na południowym-zachodzie wzdłuż Rowu Górnej
Nysy na północy, do zbiegu z doliną Białej Lądeckiej
odzielając go od G.Bialskich. Masyw jest rozrogiem, w którym ze
zwrotnika (jest nim szczyt Śnieżnika1425m) rozchodzą się we
wszystkich kierunkach ramiona w postaci spłaszczonych grzbietów
z kulminacjami. Ramiona pooddzielane są głębokimi dolinami
potoków.Najwyższe jest ramię południowo-zachodnie, z Małym
Śnieżnikiem a najdłuższe ramię północne z Czarną Górą.
Masyw Śnieżka zbudowana jest z odpornych na erozję
paleozoicznych gnejsów i łupków łyszczykowych,w których w
okolicach Kletna i w Krowiarkach znajduje się soczewki wapieni
krystalicznych.W Wapieniach koło Kletnach odkryto w r.1966 największą
w Sudetach Jaskinię Niedźwiedzią.