CZĘŚĆ ZACHODNIA - BRZEZINA I ZIELĘCICE
październik 2002
Na Ziemii Brzeskiej znajduje się
najliczniejsze w Polsce zgrupowanie średniowiecznych polichromii.
Polichromie to wielobarwne malowidła gotyckie zdobiące ściany, stropy i
sklepienia powiązane są ściśle z estetyką architektury średniowiecza.
Zwykle wykonane były one na specjalnie przygotowanym tynku. Świeży,
mokry (po włosku – al fresco) tynk gwarantował znaczną trwałość
dzieła, jednak ze względu na pracochłonność i kłopoty z dokonaniem
poprawek, chętniej stosowano technikę „na sucho” (al secco).
Z czasem przemalowane lub wręcz zamalowywane miały małe szanse, by
przetrwać do naszych dni w pierwotnej postaci. Zdecydowanie odmienne były
losy malowideł Ziemi Brzeskiej. Piastowskie księstwo brzeskie już na
początku reformacji przyjęło protestantyzm. Wnętrza świątyń wcześnie
adoptowano dla potrzeb zreformowanego kultu. Wtedy to, faworyzując
intymność i prostotę, zatynkowano polichromie sprzeczne z gustem nowej
epoki. W takim stanie kościoły owe służyły protestantom do końca
II wojny światowej.
Na naszej wycieczce byliśmy w dwóch położonych najbardziej na zachód
miejscowościach. Fatalna pogoda sprawiła, że do trzeciej z nich - Małujowic
nie dojechaliśmy.
