Parki Brzegu

Planty

W centrum miasta znajdują się w miejscu średniowiecznych umocnień trzy sąsiadujące z sobą parki Park Nadodrzański, Park Nad Fosą i Park Centralny, których początki sięgają XIX w. Dominuje w nich drzewostan liściasty, a szczególną uwagę zwracają aleje złożone głównie z potężnych lip.

Park Centralny

Zasługuje na swoją nazwę zarówno ze względu na położenie jak i najstarszy wiek. Obejmuje odcinek nie zasypanej fosy oraz płaski teren leżący od fosy na zewnątrz.. Rozciąga się od ul. Armii Krajowej do ul. Piastowskiej obejmując drugi odcinek nie zasypanej fosy oraz płaski teren leżący od fosy na zewnątrz. Znajdują się tu dwa zbiorniki wodne. Charakterystyczna dla tego terenu jest obecność dobrze zachowanego drzewostanu olchowego na dnie zabagnionej fosy. Park Centralny charakteryzuje się obecnością takich rzadkości dendrologicznych, jak metasekwoja chińska, cypryśnik błotny i buldeneż japoński (kalina koralowa). Pięć najcenniejszych drzew parku uznano za pomniki przyrody. Są to 2 dęby szypułkowe, buk pospolity, cypryśnik błotny, miłorząb japoński. W środkowej części parku znajduje się zabytkowa fontanna "Brat Ledy z łabędziem".

Park Nad Fosą

Obejmuje teren fosy zachowanej w stosunkowo najmniej zmienionym stanie (od XVI w.). Przebiega on na zewnątrz od dawnych murów i wałów obronnych, które powstały za czasów Piastowskich, a po zajęciu Brzegu przez Fryderyka Wielkiego zostały rozbudowane i umocnione. Park Nad Fosą posiada takie dendrologiczne rarytasy jak strążyk żółty, skrzydłorzech kaukaski i tulipanowiec amerykański. Rośnie w nim także jesion wyniosły (uznany za pomnik przyrody), rosły modrzew europejski i miłorząb chiński. W środkowej części parku znajduje się amfiteatr miejski, a w części zachodniej zbiornik wodny z fontanną.

Park Nadodrzański

Park Nadodrzański ma kształt litery L, której ramię pionowe przylegające do Odry ma długość około 330 m., ramię zaś poziome tej litery mierzone od rzeki do ul.Oławskiej wzdłuż północno - zachodniego skraju parku, jest krótsze-jego długość wynosi około 150 m. Park ten powstał na terenie zasypanego w znacznym stopniu odcinka fosy pod koniec XIX stulecia, a więc najpóźniej spośród parków wchodzących w skład Plant. Park Nadodrzański ma najbardziej rozluźniony drzewostan, a jego szczególną ozdobą sjest orzesznik pięciolistkowy, kilka gatunków egzotycznych dębów i będący pomnikiem przyrody ponad stuletni miłorząb chiński. Atrakcją architektoniczną parku jest XVI-wieczna Brama Odrzańska.

Park Wolności - Park Miejski im. Juliusa Peppela

Największym z parków brzeskich jest Park Wolności zajmujący powierzchnię ponad 66 ha, powstał w pierwszych latach XX wieku. Park powstał z myślą o mieszkańcach, którzy z różnych względów mają trudności z dotarciem do okolicznych lasów - został pomyślany jako tzw. park leśny. Jego założycielem był wybitny burmistrz Brzegu Julius Peppel. Park ten rozpościera się w kierunku południowo-zachodnim od śródmieścia i sięga aż do wsi Skarbimierz. Kształtem zbliżony jest do trapezu. Aktualnie - po wycięciu na początku lat 90. XX wieku monokultur świerkowych - dominują w nim drzewostany liściaste, typu grądu. Są też fragmenty buczyn i boru mieszanego. Północna część parku jest intensywnie zagospodarowana i jednocześnie charakteryzuje się sporą liczbą drzew egzotycznych. Sześć drzew otrzymało ostatnio status pomników przyrody. Są to trzy dęby szypułkowe, dąb burgundzki, dąb czerwony i lipa srebrzysta.
Decyzją Rady Miejskiej z 27 kwietnia 2000 roku nadano Parkowi Wolności imię Juliusa Peppela.

Park Ptasi
Najmniejszy z brzeskich parków położony jest w południowej części miasta na osiedlu zwanym Westerplatte. W odróżnieniu od pozostałych parków dominują w nim rodzime gatunki drzew.